SIŁA DOTYKU

Dotyk, jako zmysłowy bodziec o ogromnej mocy oddziaływania, odgrywa kluczową rolę w rozwoju dziecka. To nie tylko fizyczny kontakt, lecz także głęboko zakorzeniona potrzeba emocjonalnego powiązania, która ma ogromne znaczenie dla zdrowego wzrostu i dojrzewania malucha.

Od samego początku niemowlęta wykazują ogromne zainteresowanie dotykiem. Pierwsze chwile spędzone skóra do skóry po porodzie, nie tylko pomagają w regulacji temperatury ciała dziecka, ale także inicjują początki więzi emocjonalnej między rodzicem a dzieckiem. Ten pierwotny dotyk jest jak pierwszy krok w fascynującej podróży rozwoju - znaczenie dotyku w rozwoju dziecka jest fundamentalnym elementem tego procesu. To nie tylko fizyczny kontakt, ale również wyraz miłości, bezpieczeństwa i akceptacji. Rozumienie i właściwe praktykowanie dotyku ma ogromne znaczenie dla zdrowego emocjonalnego i psychicznego wzrostu malucha.

Podczas dotyku i przytulania wydziela się oksytocyna. Ma ona zdolność dodawania odwagi, co pomaga mobilizować organizm do zmierzenia się z przeciwnościami oraz wspiera zachowania prospołeczne.

Znaczenie dotyku sięga daleko poza aspekt fizyczny. Dotyk jest językiem miłości, EMPATII i zrozumienia. Przytulanie, głaskanie czy uściski, są sposobami wyrażania uczuć, na które dzieci są szczególnie wrażliwe.

Dotyk odgrywa kluczową rolę w nawiązywaniu więzi między ludźmi, szczególnie w wypadku rodziców i dzieci. Poprzez przytulanie dziecka odpowiadamy na jego potrzeby, utwierdzamy w nim POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA, a co więcej sprawiamy, że staje się ufne, SAMODZIELNE i ODWAŻNE. Dzieci, które otrzymują regularny i czuły dotyk, rozwijają POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA oraz PEWNOŚĆ SIEBIE, co stanowi solidny fundament dla zdrowego rozwoju emocjonalnego. Istnieje związek między fizyczną a psychiczną ciepłotą. Ciepło pociąga za sobą ciepło. Przypomina to o przyjemnych wydarzeniach z życia. Dotyk to zmysłowa interakcja z otoczeniem za pomocą skóry. Wczesne doświadczenia dotykowe mają istotny wpływ na rozwijający się układ nerwowy dziecka, kształtując jego zdolność do nawiązywania relacji i wyrażania emocji. Odbieramy go poprzez receptory skórne, które przekazują sygnały nerwom, a te z kolei docierają do mózgu, gdzie są interpretowane jako konkretne doznania.

Dotyk pełni wiele funkcji w naszym życiu. To ważny sposób KOMUNIKACJI. Dotykamy się nawzajem, by wyrazić zrozumienie, sympatię, miłość czy wsparcie. Dotyk może być również źródłem przyjemności i relaksu, co ma znaczenie zarówno dla zdrowia fizycznego, jak i psychicznego.

Współczesne badania dotyczące tego, jak rozwija się mózg dziecka, pokazują jednoznacznie, że bezpieczna więź z opiekunami jest sytuacją optymalną. A bezpieczna więź stworzyć się może jedynie wtedy, gdy dziecko doświadcza kontaktu z uważnym, reagującym na jego potrzeby dorosłym, który przyjmuje dziecko z całokształtem jego przeżyć i koi w momentach, gdy jest mu za trudno. Mózg dziecka narażony na częste działanie hormonów związanych z przeżywaniem silnego stresu, a z takimi sytuacjami mamy do czynienia, gdy dziecko płacząc, przywołuje swojego opiekuna i nie dostaje od niego odpowiedzi, rozwija się gorzej, niż dziecko, którego opiekunowie wrażliwie reagują w sytuacjach, gdy dziecko sygnalizuje swoje potrzeby.