PSYCHOLOGICZNY ASPEKT PRZEBIERANIA SIĘ

Zabawa w przebieranie to odzwierciedlenie naturalnej potrzeby dzieci. Niesie to korzyści dla ich psychiki - wspiera SOCJALIZACJĘ, EMPATIĘ i PEWNOŚCI SIEBIE. Poprzez zakładanie nowych masek oraz przymierzanie bajkowych kostiumów mały brzdąc nie tylko zwraca na siebie uwagę i ogranicza swoje lęki, ale również czuje się ważniejszy. Pewne siebie dziecko będzie także miało mniej problemów z KOMUNIKACJĄ. Co więcej, przejmie słownictwo granej postaci. W ten sposób może nauczyć się nowych słów i kodów lingwistycznych oraz skuteczniejszego rozwiązywania konfliktów. Odczuwa moc płynącą z pozornie zwykłych przedmiotów. Kawałek kija może być nagle mieczem, a kamień czarodziejską kulą. Założone przebranie, chociażby pod postacią zwykłego koca, czy szala nabiera magicznego kształtu, staje się narzędziem do zmieniania świata. W jednej chwili zamiana we wróżkę, czy w rycerza sprawia, że dziecko ma poczucie zdobycia niepowtarzalnej mocy. Wkracza również w magiczny świat, który jest dla niego tak cenny, w nim bowiem dziecko ma władzę nad tym, nad czym w realnym życiu panują dorośli. Od urodzenia dziecko dąży do rozwoju własnej osobowości. W tym celu odkrywa różne role w swoim otoczeniu. Przebrania pomagają dzieciom poznawać różne postaci – odważnych superbohaterów, sympatyczne zwierzęta, księżniczki i książąt z bajki, odpowiedzialnych lekarzy itp. To czynniki kształtujące osobowość. Dziecko uczy się KREATYWNOŚCI i rozwija wyobraźnię. Obecnie kreatywność to ceniona cecha na całym świecie. To nie tylko zdolności artystyczne, ale także pomysłowe rozwiązywanie problemów i przeciwstawianie się różnorodnym trudnościom w życiu osobistym i zawodowym.

Przebieranki wspierają także ROZWÓJ EMOCJONALNY. Dziecko w kostiumie wyobraża sobie odmienne punkty widzenia. Przebranie pozwala mu wcielać się w inne postaci, eksperymentować z emocjami i uczyć się EMPATII. Maluch ma więc szansę lepiej zrozumieć innych i skuteczniej się socjalizować. Nie bez znaczenia jest to, jaki strój zostanie wybrany przez dziecko. Chłopiec z pewnością będzie chciał pokazać swoją siłę, wymachując mieczem, z kolei dziewczynka będzie poszukiwała podziwu w oczach ojca, gdy założy suknię księżniczki. W ten sposób dzieci walczą ze swoimi odwiecznymi kompleksami: na przykład Edypa. Przebieranie jako forma zabawy pozwala również wcielić się w daną postać i ją udawać. W ten też sposób można zachowywać się niemal bezkarnie, na dużo więcej sobie pozwalając. Nie trzeba być cichym i spokojnym, kiedy się jest rycerzem można przecież sobie krzyknąć, czy głośniej pobiegać, tak przecież czynią najodważniejsi żołnierze. Zakładanie bajecznych ubrań jest ponadto drogą małego brzdąca do stania się „większym”, „starszym”, jednak drogą w pełni kontrolowaną, z której w razie konieczności można szybko zejść. Takie zmiany umożliwiane przez przebieranie pozwalają, według naukowców, na przygotowanie do zmian, jakie następują w okresie dojrzewania i dorastania. Przebierające się w różne postacie, dziecko zdecydowanie szybciej zaakceptuje znaczące zmiany, które następują w jego ciele i psychice.